“Annes verlangen om zich over te geven aan God werd steeds sterker”

Let op: dit verhaal gaat over zelfdoding.

Gesprekken met jongerenwerkers kunnen leiden tot wonderlijke veranderingen in het leven van jongeren. Anne (17) uit Emmeloord is daar een voorbeeld van. Net als veel jongeren kampt zij met sombere periodes en negatieve gedachten over haar leven.  Jongerenwerker Irene vertelde eerder al dat zij veel met Anne heeft gepraat over een uitweg uit de duisternis. Maar hoe doorbreek je negatieve gedachten die al zo lang aanwezig zijn? Irene vertelt erover in dit verhaal. De veranderingen in het leven van Anne zijn een bemoediging voor haarzelf!

“Anne is opgegroeid in een kerkelijk gezin, maar is als klein meisje nooit een betrokken gelovige geweest. Ze had geen relatie met Jezus opgebouwd. Toen we haar leerden kennen, merkten we dat er bij haar een verlangen ontstond om wél die relatie aan te gaan. Je zag de verandering gewoon plaatsvinden, dat was zo bijzonder! Het verlangen werd bij Anne op den duur zo sterk dat ze dacht: ‘ik mag me overgeven aan God’. Als zoiets gebeurt, zie je God aan het werk en dat maakt mij héél blij. God kan écht harten warm maken en harten veranderen! Wat ontzettend gaaf dat wij op een plek mogen zijn waar jongeren zich gezien en gehoord voelen, en waar wij dus kennelijk echt iets uitstralen van Gods liefde. Wij mogen spreken over Jezus op deze plek in Emmeloord, in dit fijne jongerencentrum.”

“Anne wilde zich laten dopen. Een van onze jongerenwerkers had aan haar voorgesteld om dat te doen, omdat het een hele mooie stap is, een stap waarbij je je echt overgeeft aan God. Daar zit heel veel kracht in. En dat wilde ze! Op een zaterdag stonden we met z’n allen bij elkaar, bij de zwemplas in Emmeloord, en waren we er getuige van dat Anne zich, omringd door haar gezin en een leger van mensen, liet dopen. Een jaar eerder, toen Anne heel diep zat en haar leven echt kritiek was, heeft iemand haar toegewenst dat zij een leger van mensen om zich heen mocht krijgen die er voor haar zouden zijn’. Tijdens de doop hebben de ouders van Anne dat verteld. Wauw! Wij stonden daar om haar heen, wij waren dat leger! Wij zijn de mensen die haar horen en zien. Wat een blij en bijzonder moment was het.”

“Anne is veranderd nadat ze is gedoopt. Een woord waaraan ik moet denken is hoop. Ik zie dat ze hoop heeft gevonden, buiten zichzelf, in Jezus. Eerst was er wanhoop en puinhoop, nu is er hoop waar ze kracht uithaalt en die verandering is heel zichtbaar. Zichtbaar in waar ze haar focus op legt, zichtbaar als de bron van waaruit ze leeft en keuzes maakt, en ook zichtbaar in de woorden die ze aan dingen geeft. De hardheid van de pijn en wanhoop is niet meer zo diep als voorheen. Toch is het er nog wel. Er zijn momenten waarop je ziet dat dingen haar raken. Als ze in zo’n diepe put zit, brengt ze het bij God. Ze gaat dan bidden en geeft bij ons in gesprekken aan wat er niet lekker gaat. Daar bidden we dan samen voor. Maar de strijd blijft.”

“Er zijn veel meer jongeren zoals Anne. Er is heel veel gebrokenheid en dat zien we om ons heen in het jongerencentrum. Jongeren willen het wel met ons delen, ze zetten hun pijn in het licht. Ik denk dat we met acht van de tien jongeren zo’n band hebben dat we ze echt kennen en van hun moeilijke situatie af weten. Voor sommige jongeren mogen we ook bidden of over het evangelie vertellen, maar voor veel jongeren is de stap naar Jezus nog te ver weg. Toch is ons jongerencentrum een laagdrempelige plek waar jongeren gemakkelijk binnenkomen en weer weggaan. Dat dat zomaar mag, vinden ze heel bijzonder. Daarom durf ik te zeggen dat ons werk nog steeds heel erg nodig is, echt waar!”

Denk je aan zelfmoord of maak je je zorgen om iemand? Praten over zelfmoord helpt en kan anoniem via de chat op www.113.nl of telefonisch op 0800-0113.