Tweede Kamerlid Don Ceder: “Onze samenleving heeft een serieus probleem”

Don Ceder (34) groeide op in Amsterdam. Daar had hij een eigen advocatenkantoor. Sinds 2021 maakt hij zich in de Tweede Kamer namens de ChristenUnie hard voor “de meest kwetsbaren”. Wij stelden hem drie vragen over jongeren en het serieuze probleem dat hij ziet in Nederland.

1. Wat heb jij met jongeren?

“In de Tweede Kamer ben ik verantwoordelijk voor de portefeuilles jeugd en gezin, wat maakt dat ik mag meepraten over de toekomst van ons jeugdzorgbeleid, over hoe we in Nederland moeten omgaan met jongeren. En dat is hard nodig, want binnenkort heeft één op de zes jongeren een vorm van jeugdzorg nodig, als we zo doorgaan en er niet wordt ingegrepen. Mijn conclusie is dat onze huidige samenleving jongeren ziek maakt. Jongeren groeien op zonder de juiste handvatten. Er is veel verwarring en depressie, en momenteel is suïcide de grootste doodsoorzaak onder jongeren. Onze samenleving heeft dus een serieus probleem.”

2. Zie je dat ook dichtbij huis?

“In de kerk waar ik lid van ben, probeer ik jongeren ook te ondersteunen. Vanuit de kerk dragen we zorg voor jongeren uit alle hoeken van de samenleving, waarbij zij worden bevestigd in wie ze zijn. Veel jongeren weten niet wie ze zijn; ze denken dat ze het gevolg zijn van een ongelukje, een last voor anderen, niet gewenst en niet geliefd. Daardoor plakken ze allerlei valse identiteit labels op zichzelf. Maar ze hoeven hun identiteit helemaal niet te vinden bij hun vrienden op straat, maar bij God. Hij bevestigt hen in wie ze zijn, in Hem zijn ze geliefd en geaccepteerd. Daarom is missionair jongerenwerk zo belangrijk: veel van de leegte, de problemen en verwarring die jongeren ervaren ontstaan door een gebrek aan identiteit. Wij christenen weten waarom we hier op aarde zijn, wij kunnen jonge mensen antwoord geven op hun vragen.”

Blijf op hoogte van ons werk,
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!

3. Is er een oplossing voor dit ‘serieuze probleem’?

“Ouders laten het opvoeden soms teveel over aan de samenleving, aan scholen of een kinderopvang die voor een groot deel de identiteit van kinderen bepaalt. We leven weliswaar in een gebroken wereld, maar door het verlossingswerk van Jezus kunnen wij onze verantwoordelijkheid nemen en een voorbeeld zijn, ook in het opvoeden van kinderen. Ik vind het mooi om in de politiek vooruit te wijzen, naar het Koninkrijk van God. Daarbij heb ik geen klipklare antwoorden, maar ik vind het wel belangrijk dat er een ommekeer plaatsvindt: ouders moeten minder dingen overlaten aan de samenleving en zelf aan de slag gaan.

Allereerst met het liefhebben van hun kinderen. Ook vaders, of ze nu bij hun kinderen wonen of niet. Iedereen die te maken heeft met een jong persoon die het moeilijk heeft, mag zich over hem ontfermen. Zo bouwen we samen aan een gezonde generatie, die dat ook weer kan doorgeven aan de volgende generatie. Mijn boodschap aan gezinnen, christenen en jeugdleiders is: pak die rol! Want we hebben écht iets bij te dragen aan de volgende generatie.”

Bronvermelding
Foto’s door Anne Paul Roukema en Ruben Timman