Van twee jaar alles op slot naar ineens alles open… Het mag weer, dus jongeren gaan! En vaak behoorlijk ook! Hoe helpen we hen maat te houden, balans te vinden, weerbaar te zijn in deze nieuwe fase na corona? Jongerenwerker Jeanine Pellegrom geeft tips.
Ik heb ooit tijdens een sportweek een basketbal tegen mijn hoofd gehad. Twee jongeren uit Rotterdam-West waren aan het overkoppen met de betreffende bal en ongelukkig verplaatste die zich langzaam in mijn richting om neer te komen tegen mijn slaap. Ik viel direct in elkaar. Resultaat: hersenschudding. De nasleep was gigantisch! Mijn herstel duurde lang en ik moest langzaam re-integreren op mijn werk. Gelukkig is het weer helemaal goed gekomen, mede dankzij een langdurig proces waarin ik de tijd kreeg volledig te herstellen en mijn werk langzaam op te bouwen.
Toen ik afgelopen weken de verhalen hoorde van jongeren over hun activiteiten in het weekend, moest ik denken aan bovenstaande ervaring. Want heb je er wel eens bij stil gestaan dat de jongeren twee jaar lang niet uit konden gaan in hun favoriete stad? Meer dan honderd weekenden achter elkaar hadden ze te maken met beperkende maatregel na beperkende maatregel. En dan, ineens, is daar het fluitsignaal en gaat de maatschappij volledig open. Van niets tot alles in een tijdsbestek van weken!
Wat zou het tof zijn als jongeren, net als ik toen, weer langzaam kunnen re-integreren in de samenleving. Langzaam weer mogen wennen aan alle prikkels, de volle agenda’s en het verantwoord uitgaan. Want wie leert onze jeugd na twee jaar stilzitten hoe je de balans goed pakt? Hoe ze hun lichamelijke grenzen aangeven in een volle discotheek? Hoe ze hun schoolwerk voorrang moeten geven op een nachtje stappen? Hoe ze niet helemaal kapot hoeven te gaan in één weekend maar dat we 52 keer weekend mogen vieren in een jaar?
