De impact van de koffiebar en vakantiekampen op het leven van Julia Molenaar

“Youth for Christ gaf mij de mogelijkheden en de ruimte om handen en voeten te geven aan mijn geloof”, vertelt Julia Molenaar (57). De creatieveling uit Friesland snakte in haar tienerjaren naar een plek waar ze zichzelf kon zijn. Ze vond die bij Youth for Christ: eerst tijdens een vakantiekamp en daarna bij de koffiebar in Leeuwarden. Beide dingen hebben haar leven drastisch beïnvloed.

Braakliggend tuintje

Julia is 16 jaar als ze meegaat met een Aktieve Vakantie, een jeugdkamp georganiseerd door Youth for Christ. Een groot deel van de leiding komt uit Friesland en ze voelt zich bij hen op haar gemak. Thuis is er weinig ruimte om uiting te geven aan haar geloof in God, haar ouders vinden het dan ook maar niks dat ze meegaat op kamp. “Mijn geloof was als een tuintje dat braak lag”, vertelt Julia. “De link met Jezus was er wel, maar er gebeurde niet zoveel. Tijdens dat kamp was er iemand die aan me vroeg of ik mijn hart aan Jezus wilde geven en toen kon ik eindelijk ja zeggen!”

Koffiebar

Al snel na het kamp komt Julia terecht bij de koffiebar in Leeuwarden. Achter de bar voelt ze zich meer op haar plek dan ervoor en langzaamaan wordt ze steeds actiever in het begeleiden van jongeren. “Youth for Christ gaf mij de mogelijkheden en de ruimte om handen en voeten te geven aan mijn geloof. Ik voerde geloofsgesprekken met andere jongeren en deed mee met Bijbelstudies. Daarin heb ik vooral veel ontvangen. We deden ook evangelisatie-acties op straat: in de vorm van theater en cabaret gingen we de kroegen in Leeuwarden af om jongeren over Jezus te vertellen. Vaak bleef ik achter in de koffiebar, om samen met andere medewerkers te bidden voor het werk dat buiten gaande was.”

Gekke dingen doen

Wanneer Julia niet meer thuiswoont, wordt ze actiever voor Youth for Christ. Ze gaat mee als begeleider met de Aktieve Vakanties, die heel uiteenlopend van vorm zijn. Soms bivakkeert ze een week met jongeren op een vaste plek, soms trekken ze twee weken van plek naar plek. Zowel binnen- als buitenland wordt aangedaan en ze doen er vooral ‘gekke dingen’. Maar natuurlijk is er altijd een Bijbels thema en is er veel ruimte voor zingen en gebed.

“Als staf waren we een echt team, ookal kenden we elkaar van tevoren helemaal niet. Op die manier straalden we de eenheid in Christus uit, op een jonge manier. Een echte verbondenheid.”

Pionieren

“Youth for Christ heeft mij door mijn tienerjaren heen gedragen”, zegt Julia stellig. “Thuis was het niet zo fijn, maar bij Youth for Christ kon ik mezelf zijn en me ontplooien, kon ik léven. Ik was niet gek, er waren gelijkgestemden, ik kon echt mezelf zijn.” Dat heeft veel impact gehad, die Julia vandaag de dag nog voelt. Sinds twee jaar woont ze in het Gelderse Geesteren, in de Achterhoek. Een plek waar nog maar weinig jongeren naar de kerk gaan. “Mijn periode bij Youth for Christ heeft in beweging gezet dat ik altijd op zoek ben gebleven naar alternatieven. Ik heb hier een aantal jonge mensen leren kennen die ‘pijn hebben aan de kerk’ door negatieve ervaringen met het opzetten van jeugdwerk en nieuwe vormen van kerkzijn. Ik heb ze bij mij thuis uitgenodigd aan de stamtafel om eerst maar eens op adem te komen.”

Met deze groep pioniert ze en zoekt ze naar alternatieve vormen om vorm te geven aan het geloof. “Youth for Christ heeft die ondernemersgeest gevoed. Zonder Youth for Christ had ik gedacht dat ik gewoon prettig gestoord was. Op geloofsgebied kwam ik thuis bij Youth for Christ, en op persoonlijk gebied ook. Dat breng ik nu nog steeds in de praktijk.”

Wil je meer verhalen lezen?
Meld je aan voor onze nieuwsbrief!

Rebels

Julia realiseert zich dat zíj nu degene is die impact heeft op jongeren, zoals zij zich vroeger optrok aan degenen die voor haar klaarstonden. Als er jongeren in haar kerk zijn die buiten de boot vallen, blijft dat haar raken. Julia is zoekend in hoe ze iets voor hen kan betekenen. “Waar gaat mijn hart sneller van kloppen? Dat zijn nog steeds die jongeren. Het belangrijkste is dat je er bent. Wat je zegt in het geloof moet oprecht zijn, en niet uit een boekje komen. Jongeren moeten bij mij thuis het gevoel hebben dat ze worden gezien en gehoord. Ze hebben het eerlijke verhaal nodig, juist als ze extra rebels zijn. Jezus kan daar tegen.”

Bestemming

In de jaren ’90 wil Julia graag aan de bak als voorzitter van Youth for Christ Leeuwarden, maar haar sollicitatie loopt op niets uit. “Maar er kwam iets veel mooiers voor in de plaats”, zegt Julia. Op zoek naar een andere baan loopt ze iemand tegen het lijf die haar tipt om te solliciteren bij de PR-afdeling van het landelijke team van Youth for Christ. Jarenlang is ze helemaal op haar plek op de Lindenhorst, het toenmalige pand van Youth for Christ in Driebergen. Ze wordt daar eindredacteur voor het jongerenblad Aktie – later Strak en Strada – en schrijft voor diverse andere magazines, zoals de Flevokrant. Ze leidt Crossroads-vakantiekampen en gaat mee met de diaconale werkvakanties van Project Serve. “Ik ben onder de indruk hoe dat gaat: er is een verlangen, je bidt ervoor, je werkt, stapt uit en uiteindelijk kom je op je bestemming. Dat zie ik terug in mijn hele leven, maar dat is begonnen bij Youth for Christ.”

Handen vies maken

“Mijn baan op de Lindenhorst is een van de allermooiste herinneringen aan mijn leven tussen mijn twintigste en dertigste. Weet je, Youth for Christ was toen, en is nog steeds, een beweging met zóveel hart voor jongeren. Iedereen die er werkt is bereid om zijn handen vies te maken: ze lopen niet weg voor moeilijke dingen maar ze zíjn er gewoon voor jongeren.

Youth for Christ staat wat mij betreft gelijk aan ongegeneerd idealisme: niet gehinderd door regels en wetten, maar gedreven door de liefde van Christus gáán voor jongeren. Op de Lindenhorst hadden wij met z’n allen dezelfde passie, dezelfde gekte en dezelfde creativiteit. We wilden jongeren bereiken en tegelijkertijd een brug naar de kerk en het geloof slaan. We waren nooit tégen iets, maar juist met z’n allen vóór jongeren. En dat heeft zoveel toegevoegde waarde gegeven aan mijn leven! Een ervaring die ik niet had willen missen.”