Het is een zomerse maandagavond in Ede als jongerenwerker Rachel (22) met een flinke zwaai de tafels en banken uitklapt en bij een voetbalveldje neerzet. “Ik doe dit drie keer per week, dus dan krijg je er wel een beetje behendigheid in”, lacht ze. De MOP (mobiele ontmoetingsplek) staat en de zon schijnt uitbundig. Laat de jongeren maar komen voor een potje voetbal op straat en een goed gesprek.
Rachel ontmoet vanavond, samen met haar collega’s Naomi en Martijntje, een stuk of twintig jongeren bij het voetbalveldje in de Edese wijk Veldhuizen. De jongerenwerkers van Youth for Christ zetten hun MOP neer op de plek waar de jeugd graag rondhangt en een potje voetbal speelt. En hoewel er weinig lijkt te gebeuren op zo’n avond, heeft Rachel veel jongeren in de afgelopen jaren mentaal zien groeien. “Ik geloof dat wij daar een positieve bijdrage aan hebben geleverd.”
Veel is er niet voor nodig om de jongeren, die allemaal rond de twintig zijn, naar het voetbalveldje te krijgen. Er wordt drinken en lekkers op tafel gezet, de muziek gaat aan en Rachel tovert een voetbal tevoorschijn. En dan komt de ene na de andere scooter langzaam het parkje binnenrijden. De jongeren begroeten elkaar met een knuffel of een boks en schuiven aan.