Scooters en een potje voetbal op straat in Ede

Het is een zomerse maandagavond in Ede als jongerenwerker Rachel (22) met een flinke zwaai de tafels en banken uitklapt en bij een voetbalveldje neerzet. “Ik doe dit drie keer per week, dus dan krijg je er wel een beetje behendigheid in”, lacht ze. De MOP (mobiele ontmoetingsplek) staat en de zon schijnt uitbundig. Laat de jongeren maar komen voor een potje voetbal op straat en een goed gesprek.

Rachel ontmoet vanavond, samen met haar collega’s Naomi en Martijntje, een stuk of twintig jongeren bij het voetbalveldje in de Edese wijk Veldhuizen. De jongerenwerkers van Youth for Christ zetten hun MOP neer op de plek waar de jeugd graag rondhangt en een potje voetbal speelt. En hoewel er weinig lijkt te gebeuren op zo’n avond, heeft Rachel veel jongeren in de afgelopen jaren mentaal zien groeien. “Ik geloof dat wij daar een positieve bijdrage aan hebben geleverd.”

Veel is er niet voor nodig om de jongeren, die allemaal rond de twintig zijn, naar het voetbalveldje te krijgen. Er wordt drinken en lekkers op tafel gezet, de muziek gaat aan en Rachel tovert een voetbal tevoorschijn. En dan komt de ene na de andere scooter langzaam het parkje binnenrijden. De jongeren begroeten elkaar met een knuffel of een boks en schuiven aan.

“De jongeren hebben altijd wel wat te vertellen op zo’n avond”, vertelt Rachel. “Meestal gaat het over hun weekend, wat voor spannends er is gebeurd, of over scooters. Maar ook wel over hun privéleven, over gebeurtenissen van vroeger of waar ze tegenaan lopen. Dat is soms best heftig. Ze vertellen bijvoorbeeld dat ze schulden hebben, dat soort dingen. Ze laten veel los bij ons. Ik merk dat hoe langer ze bij ons in beeld zijn, des te meer ze ons vertrouwen. Wij bouwen een band op met deze jongeren en krijgen daardoor een goed beeld van hun leven.”

Robin (21) komt bijna elke maandag langs voor een potje voetbal op straat. De gezelligheid van de avonden spreekt hem aan. “Ik kom hier gewoon om een beetje te voetballen en wat rond te hangen met een groep vrienden die elkaar al jarenlang kent. Ik praat ook regelmatig met de jongerenwerkers. Zij hebben een mooi doel voor de jeugd in Veldhuizen: ze zorgen ervoor dat wij niet de verkeerde kant op gaan.”

Ook Felipe (20) is bijna elke maandagavond te vinden bij de MOP. “De sfeer is hier goed en ik ben hier met mensen met wie ik het goed heb. Da’s toch heel belangrijk? En de jongerenwerkers, die zijn echt top!”

Merel (19)*, een van de weinige meiden deze avond, beaamt dat. “De jongerenwerkers laten ons altijd in onze waarde, ook als we schelden of blowen. Als ze dat niet zouden doen, zouden we hier niet komen.”

“Ik vind het bijzonder dat een klein verschil in mindset ervoor kan zorgen dat je totaal anders in het leven staat”, gaat Rachel in op wat Merel vertelt. “Zij denken heel anders dan ik. Ik probeer een voorbeeld voor hen te zijn, en ook al ben ik zelf nog heel jong, ze nemen me toch in vertrouwen. Dat vind ik heel fijn.”

Rachel heeft veel jongeren zien groeien in de loop der jaren. “Wij supporten hen om te stoppen met blowen, met drugs dealen, om die ene baan te zoeken of die ene bepaalde stap te zetten. We doen echt ons best om hen aan te moedigen en te helpen. En we zien het gebeuren: jongeren worden mentaal sterker, gaan op zichzelf wonen en worden zelfstandig, veranderen persoonlijk. Ja, we zien veel groei hier. En daarmee geloof ik dat ook het Koninkrijk van God groeit: er zijn drie momenten in de week dat wij deze groep jongeren voor Gods troon brengen. We bidden voor hen, praten daar ook over met ze en ik zie dat ze daardoor aan het denken worden gezet. Ik weet zeker dat God met hen bezig is.”

*Merel wil liever anoniem blijven, daarom is dit niet haar echte naam. De meeste jongeren willen niet herkenbaar in beeld.