Elke donderdagavond zetten Lydia en Freek hun pannakooi op in het park in Westenholte. Zo’n 20-40 jongeren komen wekelijks naar de pannakooi voor een potje panna, of gewoon om even te kletsen. Zo ook vanavond. Ondanks de verwachte regenbui verzamelen 26 jongeren zich bij de pannakooi.
Wij hoeven dit niet!
In november 2019 trekken Freek en Lydia voor het eerst naar het Stinspark in Westenholte, een bekende plek voor de hangjongeren in de wijk. Enthousiast zetten zij de pannakooi op. Voor hen hét middel om in contact te komen met deze jongeren. Die wens blijkt niet wederzijds. “Pak je pannakooi maar weer in, wij hoeven dit niet.” Freek: “Binnen vijf minuten waren ze weer vertrokken. Daar stonden we dan met onze pannakooi in een leeg park.”
Geduld
Ondanks deze eerste ervaring kozen Freek en Lydia er toch voor om de pannakooi op te blijven zetten. “We wilden onze hand blijven uitsteken naar jongeren in Westenholte”. Inmiddels, 1,5 jaar later, ontmoetten zij er wekelijks zo’n 20-40 jongeren. “Wat wij op een avond doen, hangt af van de jongeren, die er zijn. Het gaat om de relatie, ‘er zijn’ en daar komt van alles uit voort”. Het werk werpt zijn vruchten af en Freek en Lydia werken inmiddels met een team van vrijwilligers. De jongeren kennen Freek en Lydia inmiddels en in coronatijd werd regelmatig gevraagd: “Jullie komen toch wel?”
Lydia vertelt: “De jongeren, die wij ontmoeten hebben vaak niet echt één thuis, maar meerdere ‘thuizen’. Wat is dan je echte thuis? Er is veel gebrokenheid in relaties met ouders. Wij zien veel chaos in het dagelijks leven, dat de jongeren leiden. Veel van de jongeren hebben gedragsproblemen of moeilijke thuissituaties. Zij krijgen geen goede voorbeelden en worden niet gestimuleerd om iets te gaan doen. Wij horen hen ook vaak zeggen: ‘Je kunt wel dromen hebben, maar dat kun je net zo goed niet doen, want je haalt het toch niet’. Een opleiding volgen ‘boeit’ hen niet, want ze geloven gewoon niet dat dit mogelijk is voor hen.”
Inmiddels praten de jongeren open met Freek en Lydia over van alles en ontstaat er relatie. De panna-avond is nu de enige vaste activiteit, verder vindt het jongerenwerk vooral 1-op-1 plaats. Jongeren komen soms ook bij hen thuis om bijvoorbeeld samen te eten. Eén van die jongens belandde de afgelopen tijd vaak in conflicten, waar hij niet goed mee om kon gaan. In overleg met de wijkagent en de schoolmaatschappelijk werker is Freek weerbaarheidstraining gaan aanbieden. Gio is blij met de training: “Ik sta een stuk steviger in mijn schoenen. Ik durf meer, ik ben niet bang om bepaalde mensen tegen te komen. Mijn moeder ziet ook dat het een stuk beter gaat”. De pannakooi is voor veel jongeren één van de weinige plekken waar deze jongeren niet afgewezen worden en geaccepteerd worden zoals ze zijn.
De activiteit in Zwolle is een van de vele plaatsen en activiteiten die Youth for Christ aanbiedt om dichterbij jongeren te komen. Helpt u ons mee om verder uit te breiden? Met uw gift is het mogelijk!
Ondersteun ons werk