Onze jongerenwerkers stellen zich voor. Spaar ze allemaal! Dit keer: Ruth de Vries
Jongerenwerkers van Youth for Christ gaan hard voor jongeren. Ze zijn waar jongeren zijn. Zoeken hen op, geven hen hoop en zetten hen op het spoor van Jezus. Hoe doen ze dat? Waarom? En wat is het hun wens voor 2022? Ze vertellen het zelf. Dit keer: Ruth de Vries (22), jongerenwerker in Lelystad.
Waarom ga jij hard voor jongeren?
“Omdat ik het heel belangrijk vind dat jongeren iemand hebben die echt naar ze omkijkt, de tijd voor ze neemt en hen ziet voor wie ze zijn. Iedere jongere heeft aandacht en liefde nodig om zich te kunnen ontwikkelen tot een gezond, volwassen mens. De wijk Waterwijk waar ik werk, is een achterstandswijk met veel criminaliteit. Jongeren worden er al gauw gezien als relschoppers of kwajongens. Dat doet me zeer, want dit zijn ook jongeren met een eigen verhaal, een eigen talent. Ik wil ze zien als jongere, als mens, in plaats van ‘die meid die snoep jat’ of ‘die jongen die vuurwerk gooit’. Daarbij zit achter ongewenst gedrag vaak pijn. Jongeren verdienen een plek waar naar hun verhaal wordt geluisterd. Waar ze terechtkunnen met hun vragen en worstelingen en hun talenten mogen ontdekken.”
Wat is de mooiste ervaring in je werk?
“Elke woensdag organiseren we een voetbalactiviteit. Langs de zijlijn kwam ik in contact met een meisje dat nog maar pas in Nederland is. Ze was eenzaam en depressief. Ze had een opleiding willen starten, maar dat was mislukt. Ze deelde haar verhaal met mij, waaruit duidelijk werd dat ze veel trauma met zich meedraagt. Ik moedigde haar aan via haar huisarts hulp te zoeken. Ook praatte ik met haar over wat ze wilde doen, zochten we naar vacatures en hielp ik met het schrijven van brieven. Inmiddels staat ze op de wachtlijst voor behandeling, heeft ze een baan waar ze veel sociale contacten uit haalt én gaat ze na de zomer alsnog starten met haar opleiding. Het is zo mooi om als vertrouwenspersoon met haar op te lopen en te zien dat het al zo’n stuk beter met haar gaat.”
